بدنبال موضوع وراثت وقتے متوجہ شدم کہ والدینم چقدر در شکل گیرے شخصیت ظاهرے و باطنیم نقش بسزایے داشتند شروع کردم بہ ورق زدن خاطرات گذشتہ خود و آنقدر بہ عقب برگشتم تا بہ جایے رسیدم کہ سلولهاے نخستین من در آنجا شکل گرفتند. دو سلول کہ ابتدا هر یڪ بتنهایے یکے در درون پدر و دیگرے در درون مادر شکل گرفتند؛ بدنبال یڪ نزدیکے عاطفے از آن دو بزرگوار سرانجام بهم رسیدند و بسرعت سلولهاے بعدے من شکل گرفتند؛.
الان متوجہ حرفهاے پدر و مادر مےشوم کہ همیشہ بہ ما فرزندانشان مےگویند شما قطعہ اے از وجود ما هستید.
هر چقدر بیشتر دقت مےکنم مےبینم کہ هر یڪ از سلولهاے نخستین من بعنوان یڪ سلول زنده در مرحلہ رشد اولیہ خود در کنار دیگر سلولهاے تشکیل دهنده پدر
و مادر از تمام خصوصیات درونے و ظاهرے آن دو بزرگوار متأثر گشتہ اند و براستے کہ ما فرزندان جزئے
از اجزاے وجودے پدر و مادرمان هستیم؛.
درست در آن لحظہ ایے کہ این دو سلول تکامل یافتہ در جاے مناسبے درون مادر بهم پیوستن تمام صفات خود را بین یکدیگر بہ اشتراڪ گذاشتن و شروع بہ تقسیم سلولے نمودند. بدین ترتیب با بہ اشتراڪ گذاشتن این صفات وجود اساسے من با شخصیتے شبیہ ولے متمایز از وجود پدر و مادر شکل گرفت و مثل هر موجود زنده دیگرے آنقدر بہ تکامل خود ادامہ داد تا حالاے من شکل گرفت؛.
ادامه مطلب
بدنبال توشہ راه، خود را در میان انبوهے حفرگاه دیدم؛ حفرههایے باندازه کہ همان جایگاه ابدے ما انسانها بود. نظارکنان بہ درون حفرهها آه پر افسوسے سردادم و با خود گفتم بعد از آن همہ سعے و تلاشهاے مداوم و جهش و خیز داشتن در سبقتهاے زندگے عاقبت باید همہ چیز را رها کرد و بهمین حفرگاه تنگ و تاریڪ بسنده کرد؟!.
واے چہ عاقبت غمنگیزے؛. کاش اصلا هیچگاه بدنیا نمےآمدم؛.
نگاهم را از آن گودال عمیق بسمت آسمان بالایے خود گرفتم و باز آه پرحسرتے سردادم؛.
نمےدانم چرا بیکباره سایہ شوم یأس و نوامیدے بر جانم نشست و احساس کردم کہ دیگر میلے بہ ادامہ زندگے ندارم؛.
آن همہ دغدغہ و سعے و تلاش بہ چہ قیمت؟!. جز یکے از این گودالهاے سرد و تاریڪ چہ عایدم خواهد شد؟.
ادامه مطلبتا یادم هست همیشہ خود را در قالب جسم خاکے مےدیدم؛. جسمے آمیختہ از گوشت و استخوان و غضروف و خون؛. قلبے کہ با تلمپاژ لحظہ بہ لحظہ خود جریان زندگے و روند رشد را براه انداختہ و مغزے در سر کہ با دادن دستورات و فرامین لازم و بموقع جسم خاکیم را بہ تسلّطگاه خود درآورده؛.
ادامه مطلب
هوا بسیار مطبوع و دلپذیر بود و رایحہ خوش گلها و سبزهها در فضا پیچیده بود. بہ سراغ یکے از درختان تنومند و پرشاخ و برگ آمدم و سرمست از فضاے دلانگیز آنجا در زیر سایہ آن درخت نشستم.
داشتم با خود فکر مےکردم چہ مےشد بہ ازاے هر نوزاد تازه متولّد شده نهالے کاشتہ مےشد؛. نهال همراه با نوزاد رشد مےکرد تا آنجایے کہ بہ یڪ درخت تنومند تبدیل مےگشت؛.
آن نهال مےشد بیمہ عمر و سلامتے آن نوزاد؛.
چہ احساس لذّت بخشے! کاش همینگونہ مےگشت. آنموقع جهان پر از درخت و سبزه مےشد؛.
ادامه مطلبدر آن دم که پرچمهاے یاثارات الحسین بصورت خود جوش از گروههاے مردمے در نقاط مختلف جهان به اهتزاز درآید و شعار انتقام از شیطان بزرگ بانگ مردم آزادےخواه باشد، پس شکے نباشد که لحظه موعود الهے بسیار نزدیڪ است.
*و یرونه بعیدا و نراه قریبا*
درباره این سایت